Bazen....
Nasılsa kendimi
Alamıyorum doyasıya hıçkırmaktan


Silik ...
Duvarlara bakarak
Anlam aramaktan mana solumaktan


Korkarım...
Hiddetle derinliğimde
Kaybolmaktan, ben zaafı bakımından


Boğulmadan...
Darlığı yaşatan ağadan
Ve sızarak ortalığı yasa boğdurmaktan


Hiç bir...
Hevesim olmadı
Ne bağda ve nede bahçelerin şahında


Hissedilen...
Susuzluğun çardağında
Mumla oralarda yetinerek kalırsam da


Anamın...
Ahına kalmadan
Hazzı yaşamaya doymadan solsam da


Babamın...
Nazarında atiye
Uzanıp baksam da, düşlerime kansam


Gelen gitti ...
Silinmeyenlerde
Desenler, umuda nefesleri bak hasretti


Murat...
O nefesler için
Sukuta haiz olacak hikmetli olan vakitti


Kimlikler...
Azimle silikleşti
Kelimeler devşirildi elbette ki çok hazindi


Lakin...
Bir zamana nakşeden
Hakikatti, nisyan bizim şenliğimizde şevkti


Sabiler...
Mefkûreli nesillerin
Rengârenk açan hasbi çiçekleriydi bir filizdi


Henüz...
Takate ermeden kalpleri
Bir düşünelim kimler tarafından şeritlenmişti


Tahkiki...
Mütemadiyen ötelendi
Mukallit kimliği payelenerek onlara öğütlendi


Umut...
Solgunluğu vehmedildi
Sabi zihinlerine zerk edilen varlık asliye dendi



Mustafa CİLASUN