Ve ne olursun ağlama
Bitsin bu aşk kalbim yeter ki sen solma
Ve hiç solma
Halini kuşatan bitecekse bitsin
Kuraklığın ikliminde heves tükenip gitsin
Sevmek
Neye kifayet ediyor söyle
Kederle meşk etmek hale yetmiyor nedense
Sinem
Hazanı zikredip inliyor
Yüreğim hıçkırıklara, hicrana refakat ediyor
Bir kez daha
Umut içinde açılan şu bahara
Gönül kapını bir kez olsun aralayıp anlasana
Neye çare ki
Hüsran kime kaldı dönüp baksana
Bu kez kanaatini ertelemeyi idrakime sorsana
Yürek bu
Kalbin güdümünde değil mi
Gönlün nazar eden sürur penceresinde kiminle
Sevilensin
Aşk için terennüm edilensin
Sevgiyi hak eden, düşüncede filizlenen nefesin
Gel yorma artık
Bahaneler içinde bu kadar yorulma
Ömrün bu sayfalarında gel sen sararıp soldurma
Şayet
Kesin kararın bu olacaksa
Başka hiçbir seçenek halime hak tanınmıyorsa
Yolun açık olsun
Uğurlar ola, kalbin hüzün yaşamasın
Bir nedamet soluma, aşkın şu kuraklığında ağlama
Sen kendi yoluna git
Ben ise sefilliğin yurduna avdet edeyim
Hederliğimin kalan umuduyla yolculuğuma ne deyim
Mustafa CİLASUN
