Hiç durmuyordu
Umutlarımı hicrana bırakarak
Sana
Saklayacağım
Halimin hüzünlü yokuşlarından
Kalbine
Yadımla akacağım
Düşlerimde bekleyen umutlarla
Sana
Ulaşacağım anın
Uykusuzluğunda ki sabahın ahıyla
Seherin
Sessizliğinde ki
Tarumar olan bahtımın gamı yaşıyla
Güneşin
Sakince kuşattığı
Al güllerimde ki hicranın salkımlayla
Aklımın
Dinmeyen efkârını
Kusan yalnızlığımın, korkutan harıyla
Teni
Kavuran sıcaklığın ayazıyla
Sukut eylemekten bizar oldum nasılsa
Sen
Benim yüreğimden
Gözlerimden akan katreler ahuzarısın
Yüreğimde
Sessizce kanayan yarasın
Umutlarımı kurutan efkârın muradısın
Bir türlü
Gelmedin, belki
Gelmeyi hiç düşünmedin fakat beklettin
Hissiyatını
Yıllarca nedense gizledin
Ser verip her sırrına halime kapalı eyledin
Söyle ne
Yapmalı ve anlamalıydım
Meraktan çıldırıyorum ve artık bilmiyorum
Dağların
Yamaçlarından hasreti
Elemnini besteleyerek, sessizliğe bırakıyorum
Kahır ve sitemin
Serzenişleriyle semaya bakıyorum
Solmayan umudumla ve korkumla hala bekliyorum…
Mustafa CİLASUN
