Adamın biri bir gece bir rüya görmüş, upuzun bir
kumsal boyunca yanında annesi ile yürüyormuş. Onlar
yürürken tam karşılarındaki gökyüzünden bir film şeridi gibi adamın
hayatından sahneler geçiyormuş.
Kumsal adamın hayat yolu imiş sanki.....

Adam kumda iki çift ayak izi gördüğünde dikkat etmiş;
bir çifti kendisinin bir çifti annesinin...
Hayatının son sahnesi de gökyüzünden geçtikten sonra
adam kumdaki ayak izlerine boydan boya bir daha bakmış ve birden bir şey
dikkatini çekmiş. Hayat yolunun bazı bölümlerinde kumda sadece
bir çift ayak izi görülüyormuş ve adam dehşet içinde farketmiş ki ,
hayatının en kötü ve en acılı anlarında ayak izleri ikiden bire düşüyor.
Yani acılı anlarında bu yolu yalnız yürümüş. Bu keşfi onu fena halde
rahatsız etmiş ve annesine sormaya karar vermiş.

"Anneciğim... Hani her zaman yanımda olacağını, her zaman yanıbaşımda yürüyeceğini söylemiştin. Oysa hayat yoluma bakıyorum. En zorlu, en kötü, en acılı anlarımda sadece bir çift ayak izi görüyorum kumda, anlayamıyorum anne anlayamıyorum...
Hayatın kolay günlerinde yanımda yürüyorsun da sana en muhtaç olduğum anlarda beni niye terkediyorsun? "

Annesi gülümseyerek cevap vermiş:
"Sevgili, çok sevgili evladım..
Ben seni çok sevdim ve hiç terketmedim. Hayat yolundaki
o zorlu sınav günlerinde, yani en acılı, en kötü anlarında kumda hep bir
çift ayak izi gördün. Dikkat et ayak izleri teke indiğinde derinleşiyor.
Çünkü o sıralar ben seni kucağımda taşıyordum...


alıntı