Belki bir gün özlersin !
Başka adamlarla/kadınlarla…
Başka şehirlerde….
Yürürken…


Belki Bir Gün Yüreğin Takılır Gözlerime

Belki birgün benim yaşattıklarımı özlersin..Gülüşümü…Sesimi…
Gözlerine bakmaya cesaret edemeyen hallerimi… Seni gördüğüm anda yaptığım tüm saçmalıkları…Sadece seni özleyen yüreğimi…
Ve belki de özlediğin o an, benim bakmaya korktuğum gözlerine bir başkası sevgisini değdiriyordur…Kimbilir…?


Belki Bir Gün Yüreğin Takılır Gözlerime

Okuduğun ilk roman…
Sevdiğin ilk adam/kadın…
Yasal acılarından…
Hatta yalnızlıktan…
Belki dolar gözlerin…


Belki Bir Gün Yüreğin Takılır Gözlerime

ilkleri sevmiştim..İlktin bendeki 'sen'...Sen sevmiş miydin benim kadar, yanımda aldığın nefesleri…Soluduğum havayı, sen diye çekiyordum içime…
Sonrası huzur…Sonrası mutluluk…
Seni; mutluluğunla, hüznünle sevmiştim ben… Peki, ya sen ?
Ben sende


Belki Bir Gün Yüreğin Takılır Gözlerime

Başka adamlara/kadınlara…
Başka şehirlerde…
Belli etmezsin…
Belki bir gün özlersin !


Hala ağlayabiliyor musun korkusuzca ? Gözyaşlarını ‘ben’ gibi gösterebiliyor musun o’na ?
Belki de saklıyorsun en kuytularını… Korkuyorsun suskunluğuna sığındığın şehirlerden..Bilmiyorum..Belki de çok yalnızsın onca kalabalığın içinde..
Ve beni özlüyorsun, kendinden bile gizleyerek özlemini


Belki Bir Gün Yüreğin Takılır Gözlerime

Sil gözünün yalnızlıklarını…
O an fısılda duvarlara adımı…
Bin bıçak var sırtımda ….
Biniyle de adaşsın…
Her biri hayran sana…


O an sil yüreğinin gözyaşlarını..Haykır tüm gücünle yalnızlığa…Bırak bulsun seni düşlerin…
Beni düşünme..Boşver hançerlediğin haylaz yüreğimi…Ben ve yine ben hayranım sana, tüm yaşattıklarınla…Her acı da seni anımsıyor yorgun duygularım…Herşeye rağmen özlüyorum, sende tutuklu günlerimi...

Belki,
Belki birgün yüreğin takılır gözlerime…
Ne dersin ?