İnsan kul olduğunu unuttu mu ?

Esselamun Aleyküm İnsan emanetçi iken emanet edilenleri kendi malı zannetti. Bunca nimeti verene şükür etmesi gerekirken sırtını döndü. Çünkü insan kendine ve dolayısıyla Rabbine yabancılaştı . İnsan; mahlukatın en şereflisi, ...


Ağaç Şeklinde Aç3Beğeni
  • 1 gönderen Unnecessary
  • 1 gönderen {{şura}}
  • 1 gönderen {{şura}}

  1. Alt 07-19-2009, 23:28 #1
    Unnecessary Mesajlar: 726
    Esselamun Aleyküm

    İnsan emanetçi iken emanet edilenleri kendi malı zannetti. Bunca nimeti verene şükür etmesi gerekirken sırtını döndü. Çünkü insan kendine ve dolayısıyla Rabbine yabancılaştı. İnsan; mahlukatın en şereflisi, yani biz. Evet insan halife olarak yaratılmıştı yeryüzüne, varlık tesbihinin imamesi kabul edilmişti ve her şey onun emrine verilmişti..


    Her şeye merhamet gösterecek ve rahmet soluklayacaktı. Allah'ın kendisine bahşettiğini Allah'tan saklamayacak ve O'nun yolunda sarf edecekti. Bilecekti bir fani olduğunu ve ölümün yanı başında dolaştığını ve bilecekti ecelinin emellerini çepeçevre sardığını. Hiçbir şey kalıcı değildi bu âlemde. Her doğan ölürdü elbet. Unutmayacaktı kul olduğunu. Peki ne olmuştu da insan böylesine değişmişti. Rabb'ine itaat edecekken Rablik iddiasına düşmüştü. Yağmurunu yağdıramadığı, güneşini doğduramadığı bir dünyada nasıl yağmura ve güneşe, sahip olmadığı bunca eşyaya sahiplik cüretinde bulunmuştu.

    Hele emanetçi iken emanetleri kendi malı gibi bilip hak iddiasında bulunmak da nereden çıkmıştı?

    {{?ura}} bunu beğendi.
  2. Alt 07-19-2009, 23:34 #2
    {{şura}} Mesajlar: 697
    emeğinize sağlık hoş bir paylaşım olmuş...

    Unnecessary bunu beğendi.
  3. Alt 07-19-2009, 23:37 #3
    Unnecessary Mesajlar: 726
    {{şura}}´isimli üyeden Alıntı
    emeğinize sağlık hoş bir paylaşım olmuş...

    yanlız düşünce meclisine gelipte düşünce yazmadan gitmekde olmaz buyurun

  4. Alt 07-20-2009, 00:37 #4
    {{şura}} Mesajlar: 697
    evet bizler allahın halefeleri olarak gönderildik şerefli olarak ama nefsimize ve şeytana uyup

    allaha galübelada verdiğimiz sözü unuttuk..

    dünya ve içindekilerleöylesine meşgulüzkü onun ayetlerine kulak tıkıyoruz..sanki hiç çlmeyecek gibi yaşıyoruz..

    işimize gelen ayetleri kabul edip gelmeyeni red ediyoruz...ya olurmu öyle şey deme cüretinde bile bulunuyruz...

    bizler bize verileni kendimiz çalışıktıkda kazandık sanıyoruz ve şükretmiyoruz...

    halbuki allah pek çok ayetinde siz hala şükretmezmisiniz diye buyuruyor..

    sebe kavmini ad kavmini ve birçok kavmi bize örnek gösteriyor ama bizler halen akıllanamıyoruz...

    mesala sahabelerden salame vardı...

    iyi bilirsiniz şimdi ayrıntıya girmeyeceğim...

    şükürsüzzlüğü ve kendinden bilmesi yüzünden helak oldu...

    rabbim ölmeden gözlerimizdeki gaflet perdesini aralasın inş...

    selametle...

    Unnecessary bunu beğendi.
Kullanıcı isminiz: Giriş yapmak için Buraya tıklayın

Bu soru sistemi, zararlı botlara karşı güvenlik için uygulamaya sunulmuştur. Bundan dolayı bu kısımı doldurmak zorunludur.