Gülümün ölümünü çiziyorum rahatsız etmeyin…
Bir çığlık duyuyorum, sedası ömrüne isyan.İlk kez kalbime inanmıyorum, inanamıyorum. Mevsimlerden hazan vakit gül solumu, mekân, hüzne durmuş dallarda, umut açmayı bekleyen düşler… Beyaz bembeyaz tuvalde duran kara yazılı bir mazi… Paletimde bütün renkler siyaha çalıyor, fırçamdan kırmızı, kan kırmızı bir katre. Adı; sızı, sızların ağa babası. Susun susun bir çığlığa ad koyuyorum. Uzak durun bir intiharı duyuyorum, durun durun ben bu sesi tanıyorum ben bu sesi , ben bu sesi …. Çizdim.. ben bu sesi çizdim silemiyorum, silemiyorum….
Sararmış parmaklarımın arasında bir katli üstlenmiş fırça, döşüne bir hayal perdesi düşmüş gözlerine ilişiyorken gülümün, henüz hiçbir yüreği yakmamış sandığım zifir saçlarında esen yellerine türküler dökerken kirli dişlerimi sıkarak, bir çocuk yüreğine küfrederek kirlenmiş dilimden seçiyorum bütün tonları. Toplanın toplanın gülümü öldürüyorum. Toplanın ben bir gülün ölümünü çiziyorum. Çiziyorum çiziyorum siliyorum…
Vakti sala diyorum, topluyorum elimi, ayağımı, fırçamı, paletimi, kıyama durmak için bir ölümü evetlemek üzere. Şahadet etmek için ehli çocuk ve bütün günahlardan muaf olduğuna yaratana. Yemin etmek için katili ben olduğuma bir gülün. Saf tutuyorum bütün bedenimle
Soğukkanlıyım her halimle, teneşire ilişiyor gözlerim renklerin kardeşliğini görüyorum beyaza bürünmüş haliyle bir gül ölüsünde. Maharetine hayran kalıyorum ellerimin bütün sesleri unutuyorum, unutuyorum günleri, ayları, yılları. Siliyorum bu katliamdan geri kalmış bir tablodan bütün renkleri, siyah örtüyor her renkten kalmış lekeyi. Öldürmekteki ustalığıma hayran kalıyorum yeniden. Omuzluyorum teneşirden ömrümü…
Ve sarıp sarmalıyorum onu göndermek üzere mutlak sahibe. Hadi hadi toplanın size bir sır söylüyorum, ben gülümü yüreğimle beliyorum. Hadi ömür boyu susun bu sırrı ben yüreğimi gömmeye gidiyorum…
Artık tükürülecek yüzler biriktirmek yok
Ölümünü kuşanmış güllere hayat sunmak yok
Yok, bir daha iyileşmek istemeyen yarayı sarmak
Yanlış yönlere kıyam rüku, yok, yok yok…
Anadan üryan cümleler dökmek yok
Bakir kafiyeler tutturup hayata ve vefaya dair
Kolay ezberlenecek yarım bırakılmış şiirler biriktirmek
Malum adreslere,
Yok bir daha tövbe gerektiren dualar, yok yok..
Bir çığlık duyuyorum, sedası ömrüne isyan.İlk kez kalbime inanmıyorum, inanamıyorum. Mevsimlerden hazan vakit gül solumu, mekân, hüzne durmuş dallarda, umut açmayı bekleyen düşler… Beyaz bembeyaz tuvalde duran kara yazılı bir mazi… Paletimde bütün renkler siyaha çalıyor, fırçamdan kırmızı, kan kırmızı bir katre. Adı; sızı, sızların ağa babası. Susun susun bir çığlığa ad koyuyorum. Uzak durun bir intiharı duyuyorum, durun durun ben bu sesi tanıyorum ben bu sesi , ben bu sesi …. Çizdim.. ben bu sesi çizdim silemiyorum, silemiyorum….
Sararmış parmaklarımın arasında bir katli üstlenmiş fırça, döşüne bir hayal perdesi düşmüş gözlerine ilişiyorken gülümün, henüz hiçbir yüreği yakmamış sandığım zifir saçlarında esen yellerine türküler dökerken kirli dişlerimi sıkarak, bir çocuk yüreğine küfrederek kirlenmiş dilimden seçiyorum bütün tonları. Toplanın toplanın gülümü öldürüyorum. Toplanın ben bir gülün ölümünü çiziyorum. Çiziyorum çiziyorum siliyorum…
Vakti sala diyorum, topluyorum elimi, ayağımı, fırçamı, paletimi, kıyama durmak için bir ölümü evetlemek üzere. Şahadet etmek için ehli çocuk ve bütün günahlardan muaf olduğuna yaratana. Yemin etmek için katili ben olduğuma bir gülün. Saf tutuyorum bütün bedenimle
Soğukkanlıyım her halimle, teneşire ilişiyor gözlerim renklerin kardeşliğini görüyorum beyaza bürünmüş haliyle bir gül ölüsünde. Maharetine hayran kalıyorum ellerimin bütün sesleri unutuyorum, unutuyorum günleri, ayları, yılları. Siliyorum bu katliamdan geri kalmış bir tablodan bütün renkleri, siyah örtüyor her renkten kalmış lekeyi. Öldürmekteki ustalığıma hayran kalıyorum yeniden. Omuzluyorum teneşirden ömrümü…
Ve sarıp sarmalıyorum onu göndermek üzere mutlak sahibe. Hadi hadi toplanın size bir sır söylüyorum, ben gülümü yüreğimle beliyorum. Hadi ömür boyu susun bu sırrı ben yüreğimi gömmeye gidiyorum…
Artık tükürülecek yüzler biriktirmek yok
Ölümünü kuşanmış güllere hayat sunmak yok
Yok, bir daha iyileşmek istemeyen yarayı sarmak
Yanlış yönlere kıyam rüku, yok, yok yok…
Anadan üryan cümleler dökmek yok
Bakir kafiyeler tutturup hayata ve vefaya dair
Kolay ezberlenecek yarım bırakılmış şiirler biriktirmek
Malum adreslere,
Yok bir daha tövbe gerektiren dualar, yok yok..
