jan phanto uyanmış olmalı,
parke taşlı sokağımda silüeti gülümsüyor
mücerret bir seremonya şahit olduğum
ya parmaklarım?
biraz üşümüşler
jan phanto olsaydı yanımca
eldivenim olurdu
melali onulmaz elleri
bir tıkırtı..
jan phanto camdan bakıyor,
yüzünde yılların hikayesi
sıcak nefesiyle soğuk cama sayfa açıyor
ve hislerini yazıyor..
bir çığlık..
o an herşey donakalıyor
jan phanto kayboluyor
geride kalan dost karabasanlarım
öfkem ve şefkatim..
