2Beğeni
bir peygamber sofrası bir seyid havası
pusu olmuş rüzgarlar gecenin kör karanlığında
kan kokusu kaplamış sineden ötesini
bir tek gam yükü yalnızlığın ortasında.
kuru bi hava carpıyor benzime koyu kahve gözlerinden
acı bi cığlık yırtıyor sabahımı sessiz dillerinden..
köyüm olmuş sacların hasretinden öte
yollar arasında kör bir kuyu kaşların
ben benden geçtim bana yeter bakışların
fırtına misali tutuldum bir yıldız misali kaydım ellerinden..
acı doldu yüreğime kalbim ellerinde son deminde..
biter sandığım sancılar gözlerinde..
umudum yolcu misali hep bir durak hep inişlerde
sözüm ona sözsüz kaldım benim ola bensiz yandım
kapilar kapanir üzerime yetim kaldi bedenim..
ayriliklari döktüm geceden kalma sokaklara
düşlerimi bagladim en kuytu zindanlara
aynen kaldigi yerde hayat hiç başlamamiş gibi
aynen geldigim yerde hiç bitmemiş gibi
Ölüler tohum sacmiş sevgilerime
hiç yeşermemiş sorgusuz korkular
ve hiç gelmemiş gelecek olanlar
dokunulmamiş el degmemiş acilar birakmiş
yusufun zindanlarinda yaşamiş kalbim
eyyübün magralarinda musanin nehirlerinde sürüklenmiş
nehirler boyu iz sürer caresiz yalnizligim
bir caglayan olur akar hircinca gözyaşim
bir keşke salarsin ortaya bir ah alirsin içinden
bir dem sunarsin içinden bir hicran kalir ölümden
öldürdünmü ölümü yeniden ölmeyi beceremeden
söndürdünmü tek nefeste yaşamak nedir bilmeden
bi nefese kalir ellerin o anda biter sözlerin....
pusu olmuş rüzgarlar gecenin kör karanlığında
kan kokusu kaplamış sineden ötesini
bir tek gam yükü yalnızlığın ortasında.
kuru bi hava carpıyor benzime koyu kahve gözlerinden
acı bi cığlık yırtıyor sabahımı sessiz dillerinden..
köyüm olmuş sacların hasretinden öte
yollar arasında kör bir kuyu kaşların
ben benden geçtim bana yeter bakışların
fırtına misali tutuldum bir yıldız misali kaydım ellerinden..
acı doldu yüreğime kalbim ellerinde son deminde..
biter sandığım sancılar gözlerinde..
umudum yolcu misali hep bir durak hep inişlerde
sözüm ona sözsüz kaldım benim ola bensiz yandım
kapilar kapanir üzerime yetim kaldi bedenim..
ayriliklari döktüm geceden kalma sokaklara
düşlerimi bagladim en kuytu zindanlara
aynen kaldigi yerde hayat hiç başlamamiş gibi
aynen geldigim yerde hiç bitmemiş gibi
Ölüler tohum sacmiş sevgilerime
hiç yeşermemiş sorgusuz korkular
ve hiç gelmemiş gelecek olanlar
dokunulmamiş el degmemiş acilar birakmiş
yusufun zindanlarinda yaşamiş kalbim
eyyübün magralarinda musanin nehirlerinde sürüklenmiş
nehirler boyu iz sürer caresiz yalnizligim
bir caglayan olur akar hircinca gözyaşim
bir keşke salarsin ortaya bir ah alirsin içinden
bir dem sunarsin içinden bir hicran kalir ölümden
öldürdünmü ölümü yeniden ölmeyi beceremeden
söndürdünmü tek nefeste yaşamak nedir bilmeden
bi nefese kalir ellerin o anda biter sözlerin....
