Hiç söz etmeden







Yargıç...
Şöyle bir uzaktan baktı
Ne derin bir uykudaydı, davadan uzaktı
Yorgun ve bitap bir hal içinde kararlılığı ayandı
Tabii olan ve alışkanlık kazandıran bir tavrın adıydı
Hiç söz etmeden, bir el işaretiyle zaptiyeler durumu anlamıştı
Koluma girdiler, ellerim kelepçeliydi, haydi gidiyoruz deyince umutlandım
Çünkü masumdum, nefsi müdafaa yapmıştım fakat hiç kimseye anlatamadım
Üç koca adam darp izlerini göstererek şikayetçi olmuşlardı, ben ise mağdur ve yalnızdım
Zaptiyeler bizim yapacak bir şeyimiz yok diyerek nezarete atmışlardı, sanki düşman gibi soğuk ve acımasızlardı
Hak ve hukuk o zamanlar vicdanlardan çok uzaktı, keyfiyet ve bilgiçlik zanla birlikte uygulanan açık bir barbarlıktı


Mustafa Cilasun