So komm! daß wir das Offene schauen,
Daß ein Eigenes wir suchen, so weit es auch ist.
Fest bleibt eins; es sei um Mittag oder es gehe
Bis in die Mitternacht, immer besteht ein Maß,
Allen gemein, doch jeglichem auch ist eignes beschieden,
Dahin gehet und kommt jeder, wohin er es kann.

Hölderlin
BROT UND WEIN, 3.

Gel öyleyse, ki bakalım açık durana,
Ki arayalım bir kendimiz olanı, ne kadar uzak olsa da.
Birşey kesin; ister öğleyin olsun ister de
Sürsün geceyarısına değin, hep vardır bir ölçü
Herkese ortak, ama ayrılmıştır her kişiye gene de kendininki,
Gider gelir herbir kişi, gidebildiği yere kadar.

EKMEK VE ŞARAP, 3.

Hani, Oruç Aruoba, 6.Basım, Metis Yayınları, 2004, s.78