sen ve ben

herkes dört gözle tatili beklerdi
bense okulların açılmasını
çünkü seni görmek vardı koridorlarda
ve bana güleceğin günü beklemek.

sen ve ben



ben okul bahçesindeki ağaca, başharflerimizi
sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
ben sırama isimlerimizi
sen kalbime ilk aşkı yazmıştın.

sen ve ben

senden sonra sana yazdığım şiirlerden
haberin bile yok
ve yağmur yüzüme vuruyor
ve soğuk.

okuldan sonra
her dolma kalem, her lacivert kravat
her beyaz gömlek ve yakalık
ve her 12 aralık
sen gelirsin aklıma
çocukluk işte, belki de ilk Aşk
belki de ilk delilik.

sen ve ben

seversin demiştin ya hani bundan sonra da
inan ki o kadar kimseyi sevemedim
ve o iki kelimeyi senden sonra kimseye
ama kimseye söyleyemedim.

sen ve ben

belki hiç olmadın benim için
belki de azdın
ama olsun
ben hep sana şiirler yazdım.

ceketimi ve kravatımı saklıyorum hala
birinin üzerinde tebeşir
birinin üzerinde ayran lekesi
ve Seni Seviyorum Hala
elmayı da, havayı da, suyu da

sen ve ben

ve bilmeni istemiyorum hala
sana şiirler yazdığımı
ve bilmeni istemiyorum bütün bunları
çünkü herşey böyleyken güzel
en dokunulmamış, en yaşanmamış
ve en tadılmamış haliyle.

bir sahilde elele dolaşılmamış
ve bir kafede çay içilmemiş haliyle
herşey
böyleyken güzel belki de

ama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
ben aşkına tutulmuş bir deli candım
sen gönlüme sevdanın adını yazdın
ben aşkına tutulmuş seni ararım.


sen ve ben






yollar
yorgunum
rüzgarlı kasabanın çalışı
çam kokulu dağların rüzgarsız yağmuru
beni artık durdurun
yorgunum
on beş mayıs doksan sekiz
viran şehire beş kala

sen ve ben


yollar
yorgunum
asfalt rengi bir çayın deminde ilerliyorum
önümde yüzünü benden saklayan bir dağ
bitkin bir adam dikiz aynasında
tende biraz solgunum
yorgunum
yedi haziran erciyes hala yüzünü saklıyor


sen ve ben


yollar
yorgunum
bir anne çığlığı
enkaz altındaki üç yavruya
hastane koridorunda
hınca hınç yığılmış cansız bedenlere
basmadan ilerliyorum
acıdan yorgunum
ne olur beni durdurun
17 ağustosun ertesi
şehir ölümü yorgan gibi örtünmüş

sen ve ben



yollar
yorgunum
gri renkli bir ülkeden dönüyorum geriye
dönüşüm sebepsiz
bekleyenin yokluğundan belki
belki de yalnızlığın soğukluğundan
yollar içimi ısıtıyor

sen ve ben
bende durmak yok
beni bensiz durdurun
durmazsam vurdurun
şunu bilin ki yorgunum
ondört nisan
yağmurlu günün öksürüklü sabahı


sen ve ben











[imeem]2q3u_oGsqg[/imeem]