Affedilmeyi Umarak..

Şahidim rüzgârlardır Rabbim
Şu titreyen söğüt dalları
Toprağı öptüm
Yöneldim sana

Biliyor ve itiraf ediyorum
İstikametim yanlış
Gözlerimde pişmanlık ırmakları
Utanıyor ve üşüyorum

Uzun sürdü gecenin kirli sularında kalışım
Şimdi beni
Affın ve kereminle
Merhametinin göğsünde uyut

Buğulandı aynam
Şaşırdım ve çaresiz geldim işte
Sen varsın başka kimse yok
Ey gecenin ve gündüzün sahibi

Önümde ölüm kavisleri
Heybemde günah yükleri
Bütün sözler bitti
Bütün vakitler akşam

Bana bir tebessüm bağışla
Beni yarlığa merhametinle
İçimde beni yakan âh?la
Geldim durdum önünde işte

Mustafa Özçelik

Affedilmeyi Umarak..