Yokluk davası kırdı kalemimi dostlar
Kur’an okusa deriz bütün zihayatlar
Rabb’ini hakkıyla varsa o arayanlar
Kalbinde Habibi’ne sevgiyi bulurlar
İşte bu sevgi olmalı ki kâinatın özü
Kendini tanıyanın zikirdir her sözü
Tevhid nuru kalbe düşür imani közü
Nur aramayanın hali ötede ne kötü
Sevenin; sevdiğimi bulamam derdi
Kâfir geri dönmek için neler verirdi
Tek bir derde ulaş sen de denge ile
Seven huzur bulur sevgilinin sesi ile
Anlatılmaz ki yaşananlar böyle dille
Okuduğun gibi yaşıyorsan peki dinle
Son menzile varabilirsen düzgünce
Okunu düzelt ‘Tek Bir’ Hakk’ı söyle
Sözde mi sevgi gönlün akıyor kime
Göz ve el diline muhalefet içindeyse
Müminler birbirine kardeş değillerse
Yıldızlar yürümemiş mi hiç yerde de
Dua etmek istiyorsan içinden eğer
Geniş sofra kurulu hâyır dile değer
Hayat yolu çetin yürümek istersen
Dünya emelini sevginden sürersen
İyi huylu olur dini incelikleri bilen
Halis ibadet eder karşılıksız seven
Çok gülme o cennetleri görmeden
Kalbin dili olsa utanırdı sahibinden
Aczini fakrını bırakma ellerinde tut
Ejderha nefsini asa olup oruçla yut
Rezzak’ın denizinden akar her kut
Dünyada en çok sevdiğin şey o put
Neler çeker gururu, kibri yüzünden
Uçuruma gider şeytanın izlerinden
Zalime arka çıkmak neden, kimden
İstinbat’ı öğrenin Hz.Ebubekir’den
Yaptığı ameli az görüp utanmayan
Furkan’ı nasıl bulur günaha dalan
Geçim sıkıntısı çok; bilirim tamam
Sabır ve iktisatla yaşamaya devam
Kimseyle değil nefsimle a kavgam
Sonsuz nurla gönül yaramı sarsam
İstemese de bunları his ve hevam
Yakînle ihlası aramak biricik davam
M.DAVUD AZİZ
