TEBRİZLİ

Milyarlarca insan içinde tek başına kalan
Mevlana yok dünyasında olsa ona yaran
Dünyayı önüne katıp ardında kovalayan
İnandığı Hakk’ı tutup Onun için savaşan

Başkalarının gözüyle her alemi dolaşan
İbret levhaların hep gözünde asılı kalan
Ey, Cennet gençlerinin Efendisi Hasan!
Kimse yok bari sen tak dostuna bi nişan

Ağlamayan gözlerle aradığın bulunamaz
Onu bulamayan burda saflaşıp arınamaz
Aşığın kalbine aynı anda iki sevgi sığmaz
Sevgisiz kalp ebediyen huzuru bulamaz

Gel dost, dünya sana da bana da kalmaz
Bilmiyorum a derdim ne; yazıyorum yine
Göz bulutlarımın yağmuru dinsin mi diye
Tok olanın, gözü açın karnını doyuramaz

İşitmişsindir o Ad’ın Semud’un helakini
Firavun’un kabul olunmayan şehadetini
Yunus gibi, Nuh gibi, Eyyüb gibi, desene
Ziyafet zikir sofrasına kurulu bre yesene
Sefere çıkan atlılar bak sormuyor nereye
Akıncı geçerken durdurup dinlendirsene
Sensiz günler bitmiyor, geçmiyor ki sene
Dolmak istiyor kalbim, iliklerim ellerimde

SAİD TOPRAK 29.06.2008