Ama bir tohum, yağmuru
ve ışığı görünce heyecanlanmıyorsa,
gövdeler dallara,
çiçekler meyvaya durmuyorsa
bahar; kırlardan begonyalar, lötuslar devşiren
o cıvıltılı kız çocuğu değildir artık.
İşte o zaman başlayacaktır aşkın diasporası...
Ve, hiçbir şeye doğru yola çıkmış insanlarla dolacaktır
bu acınası yeryüzü...