Mescitte çocuk ağlamaları duyuldu
Namazdaydınız Efendim
Huzurdaydınız
Miraçtan getirdiğiniz
Hediyeyi dağıtıyordunuz ruhlara
Kısa kestiniz sonsuz huzuru
Hemen selam verdiniz
Annesini bekleyen çocukların hatırını
Secdenin önüne koydunuz
Hâlinizle sıkı sıkı tembihlediniz
İçimizde çöreklenen taassupları,
Şekilcilikleri elinizin tersiyle ittiniz
Hayata rağmen değildi din
Hayat içindi
Hayata gülümsediniz
Önce bebekleri sevindirdiniz
Dediniz ki:
?onların ağlamalarının
beni üzdüğünü bilmiyor musunuz??
oysa biz,oysa biz..
unuttuk
vaktimiz olmadı incelikleri fark etmeye
telaşlıydık
küçümsedik küçük sevinçleri uyandırmayı
umursamadık
ellerini havada bıraktık çocuk yanımızın
ve yanımızdaki çocukların
şaşırdık
senin yaşayarak anlattıklarını hiçe saydık da
törelerimizde çocuk sevmeyi ayıp saydık
aldandık
içimizde taşıp duran sevgiyi,
kalbimizi sarıp sarmayan muhabbeti
hazlara ve hızlara hapsettik.
Kendimize zulmettik
Hata ettik
Pişmanız Ey Resûl..
Sana yeniden biat ediyoruz
Ellerimiz Hudeybiye?dekilerin ellerinin üstüne koyuyoruz
Özür diliyoruz..
***
SENin önce çocukları sevdiğini,
önce minik kalpleri sevindirdiğini anlayamadık..
Oysa,SENin hatırına,küçük kızların masum gülüşleri,
kuyuların karanlığına düşmekten kurtuldu..
Oysa,SENin sözlerine tutunarak fark ettik
anne-baba olmanın güzelliğini..
SENin bakışından ışıltılar emdik çocuklarımızın geleceğine..
SENin sözlerinden teselliler sunduk,
şaşkın genç kızların ve delikanlıların kalplerine..
SENin kucağından sükûnetler bulduk çocuk cenazelerine..
SENin kalbinden umutlar koyduk,
öksüz ve yetimlerin yaşlı gözlerine..
Elinden koklatır mısın çocuk yüzlü
baharlarımızın menekşelerini.?
Senai Demirci-Selam Sana Ey Nebi
__________________
