[RIGHT][
Hasan ve Hüseyin oynamaktaydılar.
Peygamberimiz(s.a.v.)de katıldı torunlarının oyununa...
Küçük çocukların oyunlarına katılırdı sık sık...
Torunlar kovalamaca oynuyorlardı.

O günkü oyunda Peygamberimiz bir tarafı tutuyordu.Hz.Hasan'a yakınlık gösteriyordu.

Onu,Hüseyin'i yakalamaya teşvik ediyordu.Peygamberimizin her zamanki halinden farklı bir tutumdu bu...Oyunu izlemekte olana baba Hz.Ali'nin gözünden kaçmadı bu durum...
Küçük oğlunu yalnız hissetti.
Niçin dede büyük oğlu Hasana'ı tutmaktaydı?
Sormadan edemedi.

"Ey Allah'ın Resulü!" dedi."Niçin Hasan'ı tutuyordun?Halbuki Hüseyin daha küçüktür?"
Peyganberimiz,bu davranışının nedenini anlamayan babayı,verdiği inanılmaz güzellikteki cevabıyla rahatlattı.

"Hüseyin' de Cebrail tutuyor!"Çocukların oyunlarına katılmakta nasıl bir güzellik var ki,Allah'ın rahmet nazarını kendine çekiyor.
Allah, öyle bir rahmet nazarıyla ve hoşnutlukla bakıyor ki,o oyunda Allah'ın Resulü ve Cebrail,çocukların kovalamaca heyecanında yer alıyor ve onlara eşlik ediyorlar...

Allah'ın çocukları sevme ve değer verme derecesine bakın ki,Habibini ve en büyük meleğini onlara oyun arkadaşı ediyor.
Evet, şu gerçek ki;çocukların oyunlarına melekler katılıyor.Bize de, o daireye girebilmek için,çocuklarla oynamak kalıyor../RIGHT]