İnsan, Allah’a kulluk yapması için yaratılmıştır. Kulluk görevi vardır, fakat Allah bizleri imtihan eder; ama imtihanda bizim ne yaptığımızı kontrol ettikten sonra, tespit ettikten sonra bizim ne olduğumuzu anlamaz Allah. Zaten yapacağımız şeyleri bize sonsuz öncede yaptırmıştır Allah, yaratılmıştır. Allah bilir, ne yaptığımızı bilir. Allah’ın batınındaki asıl amacı bizim kendi kendimizi tanımamızdır; yani, biz nasıl bir insanız, ahlakımız nasıl, kişiliğimiz nasıl? Eğer Allah nasip ederde cennete gidersek, biz diyeceğiz; çok iyi insandım, hizmet ederdim, konuşurduk, sohbet ederdik, tebliğ yapardım, fakirlere yardım ederdim, insanları zorluk anında desteklerdim diyerek kendimize sevgimiz oluşmuş olacak. Yani, cennette biz bir renk kazanmış olacağız. Ama meleklerin böyle bir imkânı yok. Mesela, melekler iyi olmaya mecburdur, Allah’ın emrettiklerini yaparlar zaten. Yani düzdür meleklerin konumu. Ama insan çok farklı, insan kişiliğini eğer imanını, aklını geliştirirse melekten üstün olabiliyor. Vefa, sadakat, sabır, şefkat, merhamet, irade, cesaret birçok özellik kazanmış oluyor. Meleklerin bunların hiç birine ihtiyacı olmuyor. Çünkü Allah onlara mecburi olarak vermiş, onlarda bunu yapıyorlar. O yönüyle bize bir lütuftur, cennette rahat etmemiz, zevk almamız, kendimizi sevmemiz, çevremizdekileri sevmemiz için verilmiş bir lütuftur bu imtihan. Mesela, biz evliysek eşimizi çok seveceğiz yahut dava arkadaşlarımızı çok seveceğiz. Ahiret’te güzel bulacağız onları; ahlaken, kişilik olarak şahsiyet olarak çok çile çekmişti, çok zorluğa katlanmıştı diyeceğiz. Onları sevmemizi sağlayacak bu. Yoksa Allah bizim ne yapacağımızı hem biliyor hem de zaten yaratan O, hem de sonsuz öncede yaratmış onu inşaAllah.