Selam dost...
Suskunum yine...
Susuyor ve iç dünyama yöneltiyorum bakışlarımı... İlerliyorum karanlık ve izbe sokaklarımda dünyamın, sessiz ve kimsesiz...

Bilinmezliklerin kıskacında bunalıyor ruhum. Ne yapacağımı bilmiyorum, tıpkı ne yaptığımı bilmediğim gibi... Sadece yürüyorum, bir ışık bulurum umuduyla...

Heyhat!
Hayallerimin tuz buz olmuş parçacıkların topluyorum yollardan.. Etrafa savrulmuş, benden gizlenmek ister gibi bir halleri var nedense! Aldığım parçaları birleştirmek istiyorum, yeniden bir araya getirmek... ve yeni hayallere kucak açmak.... Ama olmuyor dost!
Birini bulsam, bir diğerini bulamıyorum, bir bütün oluşturamıyorum..

Ey hayallerim!
Sizleri de uğurladım dipsiz kuyuların en derinliklerine, bilinmezliklere...
Çıkaramıyorum..
Sizlerle yeniden tutunmak istemiştim halbuki hayata, yepyeni heyecanları canlandırmayı ummuştum..Ama siz yoksunuz artık, yoksunuz...

Bir ışık arıyorum hala, ufacık bir ışıltı... Beni yeniden dünyaya döndürmeye yarayacak bir vesile belki de.. Çok şey istemiyorum, bir teselli de yeter. "Bu günler de geçer!" diyen bir dost sesi de kafi.
Ama yok... Ne bir ses, ne bir ışık var dost!

Kaldım karanlıklar ortasında; bir ben varım, bir de yalnızlığım...
Ve
Yürüyorum..............

alıntı