sennn babammmm



Geç kalmış bir mektup benimkisi...Çok geç..Hani, hep kaygısı taşınılıp da bir türlü yerine getirilemeyen..Bugün ilk defa sana yazmayı deniyorum..İlk defa sana anlatmayı..

Biliyorum yazmaya çalıştıkça yine engel olamayacağım damlalarıma...Biliyorum ki ne kadar yazarsam yazayım yazdıklarım azaltmayacak özlemimi...Ne söylersem söyleyeyim söyleyemediklerim hep en fazla olacak..

Sen hayatımdaa en güvendiğim,enn inandığım,ilk beklediğim...
Sen ilk özlediğim...Sevdiğim ilk adam....
SEEENNN BABAAMM...
Nasıl geçerdi zaman yanında sahi..Nasıl sıcacıktı kucağın...Nasıl da en korkulanlar sıradan olurdu yanında..Nasılda güvenliydi yanın
Hafif bir yağmur var dışarıda. Ve seni çok özleyen kendi büyük ama yüreği küçücük kalan bir kızın var içerde. Şimdi bir kere sarılmak için her şeyimi vermeye hazır.
Hani söz vermiştik baba.. kaydımı sen yaptıracaktın. Seni üniversiteli babası yapacaktım. Hani söz vermiştin. Hep yanı başımda olacaktın. Şimdi öyle uzaksın ki.. öyle bir özlem ki yakan içimi. Nasıl anlatırım şimdi hepsini.
Her BABA kelimesini duyduğumda karnıma yumruk yemiş gibi oluyorum... Önce gözlerim vurgun yiyor. Sonra da, yüreğimdeki vurgunlar kim bilir kaç defa yenileniyor. Anlamıyorlar baba, anlamıyorlar. Senden bahsedince, herkes geçtiğini sanıyor. Koskoca beş yıl oldu gidişine, bitti sanıyorlar. Saklıyorum baba, her şeyi saklıyorum annemden. Göz yaşlarımı, yüreğimi saklıyorum. Onun yanında ağlarsam o da üzülür. O yüzden hep kaçıyorum senden bahsedilince ya da konuyu değiştiriyorum.
Öyle çok ihtiyacım var ki sana baba...Şimdi kış, çok soğuk..Kediler sokaklarda kaldı...Hatırlar mısın camın önüne gelen kediyi nasıl içeri almıştık..Annem kızacak diye endişelenmiştik biraz ama yinede bırakmamıştık onu dışarıda...Sobanın önünde iyice ısınmıştı.........

Neyi anlatayım ki baba, hangisini. Ya da sorularımı mı sıralayayım sana. Benim buz tutan yüreğimi kim ısıtacak. Ben mezun olunca kim gurur duyacak baba benimle..
Ben kime göstereceğim gururla diplomamı. Kin en zor zamanlarımda yanı başımda duracak. Düştüğüm zaman kim tutup kaldıracak baba. Kim her bişeyim olacak. Kim şehvetsiz şefkat gösterecek. Kim senin gibi uyandıracak sabah namazlarına. Kim korkulu kabuslarımdan uyandıracak?
Yok, babacığım. Hiç kimse yok.. soldurdular gülünü, açmadan daha. Küstürdüler. Maskeyle dolaşan sadece bir beden. Ben seninleyim. Gurur duymanı istedim hep benimle. Hep iyi şeyler yapmaya çalıştım ve senin küçük kızın olduğumu hiç unutmadım.
Sana bol bol hediyeler gönderiyorum. İyi bir kul olmaya çalışıyorum ki iyi amel defterin hiç kapanmasın. Öğrencilerime o kadar çok anlatmışım ki seni, inan, keşke bizim babamız da öyle olsa diyorlar. Onlar da sana hediyelerini unutmuyorlarmış . Dualarını hep arkamda hissettim ve dimdik yürüdüm. Biliyorum bir yerlerden bakıyorsun bana ve söylediklerimi duyuyorsun.
Senn.. Babammm. Unutma sakınnn. Hiçbir baba senin gibi olmadı, olamaz. Küçük kızın unutmadı seni ve hiç unutamazzzz. Seni çoookkk seviyorummm. Rüyama gelll ne olurrrrr:(((



Not:Okuyanlardan küçücük bir ricam birer Fatiha okur musunuz acaba...