Evet, artık ne fark edecek, gönül sukuta çekilecek!
 

Fark etmeyecekti artık aranman
Kederlerin hıncıyla bir acı duyman
Canından usanarak an’a saklanman
Çare etmeyecektir hasreti araman


Vaktiyle halimin hicranını arz ettim
Pak sevgimle yüreğimden seslendim
Cezbeden nazarınla sen ki alay ettin
Safahatın için ahımı sen ret etmiştin


Yıllar sevdirdi bana, sevgin hicranına
Halimde kuruttuğun kaldı baharlarımla
Hazanın sararan yaprakları acı şadına
Ömrün o anına ne kaldı ecel yakınımda


Toprağın öteleri kuşattığı o ufukta ağla
Hasretin halde bekâretini koruyan arıyla
Tenim anlamsızlık yozluğuna hicrana aksa
Şimdi çıkıyorum serden aşk canı unutsa da


Sen elbette alaylının o saltanatın bahtında
Ben kaldım, edebimin suskunluğu nazarımla
Kalbin hüznünü anlatan ağlatan dalgalarıyla
Ruhumun kalan bizarlığında, gönlün sızısıyla




Mustafa CİLASUN