Onlarla bulduğum dem! Yavaş... Yavaş çekiliyor artık koşturan insanlar Onların telaşını seyrediyor şaşıyorum Öteler... Neden sürekli tehir edilir avuntu seçilir Sessizce bir gün gidilir, neler hissedilir Yaprak... Sımsıkı tutunarak dalı hiç bırakmamak Ne kadar mümkün ise sevgiyle anmak Gelinen yaş... Her anın ne kadar mümkünse manalaş Hezeyanla uğraşma nefesinle ona ulaş Kudret... Kendi ellerinde sana bir gün olacak dert Sabret hikmetine meylet nefsi sen terk et Güven... Sen öncelikle ötelerde verdiği sözü bilen Hilkati üzerine sıratı takip eden ruha eren Vehim... Uzaklaşırsan iz’an ve idrakten olacak sökün Aklın ve bilgin olacaktır en önemli bir varlığın Cazibe... Kalmayacak ne saçın, ne kaşın hatta naşın Toprak içinde aranacak telaş içinde kalışın Aşklar... Lafazanlıkta yarışan o anlamsız haykırışlar Hakikat karşısında hilkatinden çok utanırlar Makyaj... Neyle ilintilidir güzellik onun içinde mi gizlidir Karanlık sineyle yaşamak ne işe yarayacaktır Bir dil... O her güzelliğin içinde bulunan nadide çiçektir Onu kullanmayı beceren mümtaz bir şahsiyettir Anahtar... Öncelikle gönülleri açan bir ilkbahar için var Gönülden anlamayan ne açar nede anahtar Çilem... Seninle dem buldum, halime muttasıl oldum Sen olmasaydın, muhakkak aşktan olurdum Mustafa CİLASUN |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 22:16 . |
2000- 2024
Tüm bağışıklıklar ve idelerden bağımsız olan sözcükleri sarfetmeye mahkumdur özgürlük