Bu hal ve ahval üzre şimdi nasıl yalvarayım!
 

Ağrıyan başım, kuruyan bir bağrım var
Yıllardır ne gözyaşım akar, ne gül kokar
Ne kadar kaçsamda hayli bizarım ey yar
Akşam sabah hazan, kar yüreğime yağar



Ne kadar sefil olsam kepazeliğimi ansam
Nefsin kibirini bir bir acıyla yudumlasam
Sızlayan gönlümü suskun dilimi bıraksam
Umman elinde ruhumu yıkayıp arındırsam



Ey Allahım mühlet verirsin ve beklersin
Sen mağfiretin ve rahmetin tek adresisin
Ne kadar mahcubiyetim varsa da bilirsin
Rabsin, sahibsin, meliksin, hakikatimsin



Yıllar nasıl geçti, ruhum esaret içindeydi
Bir ömür sahnesi anbean aşksız sahnelendi
Sevdan nasıl bilinmedi, aşk nur-u rahmetti
Nefes müddettliydi, kalbim bunu farketmedi



Güç ve derman senindir, manalar esinindir
Dilegelen ne varsa imtihan için vadedilendir
Aşk neden ruhumu cezbeden irfanı taksişmdir
İnsan farkı aşk ile farkeden sanatçının nefesidir



Mustafa CİLASUN