Gün bitiyor, umutlar melüllesiyordu! Demek ki henüz vakti gelmemişti beklentilerimin Bir ah ile yaddettiğim hasret firkatinin, yüreğimi dağlayan hicrani sevginin Dillenen sezgilerin, nazar eden ve hüzünle bütünleşen gözlerimin ve sessizliğimin Ne mümkündür bilmek an ve vuku bulacak olan nasip telakkisinin sabrı cemiliyim Son birkez daha bakıyorum, yavaş yavaş ayrılıyorum Suyun sazendeliğinde, yaprakların suhulet içinde ki vecdine ibretle kanıyorum Ve ardı arkasına zihnimden kopan sualleri, kalbimin ahına hüzünle anlatıyorum O an başımı umutla kaldırıyorum ve ufukların pervazlarında vecdimi buluyorum Her saniye ölmemek için yaşamak, esareti kırmak varya Hakkıyla terennüm edilemeyen vicdan sanıksa, ruhum ve kalbim sessiz mahkumsa Nasıl kahkaha atayım,sızlanmasan uyuyayım ve ruhumu lekelerinden arındayım Seherin asudeliğinde beklenen o saat için huşuyu yaşayayım, ağlamadan durayım Neden hüzün içinde bir kalbin zikzaklarında nefe nefeseyim Neyin ve angi hesabın peşindeyim, nefsin kepazeliğinde hala neden zelil içindeyim Neyi beklemekteyim veya aklı evvel biri miyim bahaneler içinde nefeslenmekteyim Hangi mahcubiyeti bir sır gibi gizleyeyim, avuntuları kime teslim edip bekleyeyim Bin hüzün içindeyim, esaretimi nasıl terk edip gülmeliyim Derdi gamımı, anlama muhtaç bizarlığımı,ilim ve irfandan yoksun ahımı sileyim Vecd içinde ruhumu teslim ederek, kalbin inşirahına ereyim ve vicdanla bedleşeyim Ve fecrin afakında muştular için bahtın derüniliğinde aşkı bir sürurla nefesleneyim Mustafa CİLASUN |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 05:12 . |
2000- 2024
Tüm bağışıklıklar ve idelerden bağımsız olan sözcükleri sarfetmeye mahkumdur özgürlük