MustafaCilasun | 01-26-2015 14:22 | Tasavvur Hakka Adanmalı, Aşk Nefisten Kurtulmalı! .bbcode_container {width: 50%;} http://www.muhakeme.net/forum/forumr...05231163-1.jpg Yar… Sadrı vecde getiren Aşk olmalı, hal, sabır ile durulmalı, Azim, hevanın keyfiyetine sunulmamalı İhlâs ruhun senası ve vakarıyla kuşanmalı, Mizan aklın Ve iradenin mihengi sayılmalı Âline yabancı olan, mizacını Değişmez sanan, kul olmanın Acziyetini edebiyle Yudumlamayan aşktan anlamaz Yar, nefsin Yelpazesi değil arıdır Hak nazariyle cemali temaşa etmeyen, Edebin urbasını giymeyen üryandır Derviş hassasiyet içinde ki nefestir, Hak için Fedayı can olmaya Karar kılmış gedadır Şevki ve vecdi aşkın inşirahından Tezahür eder, hali vicdanlaşmış Adaktır, gama çok yabancıdır Aklı ve vicdanı Nefsin eline bırakmak Bin bir bela ve musibet hak adına Muhasebe edilmezse, Kader suçlanırsa acınmak Dünya insanı olmaktan öte, vakit geçirmek, Nedensiz Nefeslenmek, İdeal sahibi olmadan ölmek azaptır Cennet ve cehennem İradenin ve aklın mizan hassasiyetinde ki Okuludur, ihlas ve izan Hak için bahşedilmiş noktadır Bir yaşlı Ve özürlü teyze gördüm Kim bilir o zavallı Halinden ne kadar bizardı, Yürümek adına Fevkalade görünen cefaydı Dikkat kesildim, Lütfedilen ibretle irkildim, Kahkahası kulağı tırmalayan Kızlar gülüşüyordu, ne acıydı İçim parçalandı, sinem daraldı, O zavallı ve budala kızlar Adına hayıflandım, güya okuyorlardı Mustafa Cilasun |