Mısralarımız...
 

Ateşten zehrini tattım bu okun,
Bir anda kül etti can elmasımı.
Sanki burnum, değdi burnuna (yok)un,
Kustum, öz ağzımdan kafatasımı
Bir bardak su gibi çalkandı dünya;
Söndü istikâmet, yıkıldı boşluk.
Al sana hakikat, al sana rüya!
İşte akıllılık, işte sarhoşluk!

NFK

Insanlarla gölgeler karışmış dünyamda,
insanları arıyorum yaşamak için!
Bir hayal kuruyorum geleceğe dair,
sonra hepsini kaybediyorum geçmişimde...

B.b.heybetlitaş