|
biri sesleniyor -çık da avut bizi ı. esmer bir çakmaktaşıyım hâlâ affetsin beni günahlarım bileklerimde giderek derinleşen kesik sen ve solgunluğum; gökyüzü ayın elinde büyüyen acım bir sakarlığım ben diyorum bir paltom bile vardı bir zaman duymuyor kimse biri sesleniyor ordan -çık da eğlendir bizi ıı. ah kime seslensem sen değilsin ben burada sesimde bozkırın nezaketi bozkırın hıncı kan ve bilgelik ah bir yere döküldüm ki sonsuz uzak desem, eski desem ve sökülüp gelen ayrılık tercih ve felaket biri sesleniyor -çık da avut bizi ııı. ama bu sokak, bu arka bahçede ağır ağır geçiyorum boşluğun içinden ey boş odaların hıncı çekmecelerin, rafların uykusu ey yeni sözlerdeki buğu içli adamların kaldırdığı cenaze işte döndüm ve oturdum eski masama pikapta “yalan dünya” her şey bomboş çayda eski bir keder havada gecenin huyu biri… ıv. biliyorum, iyi olmadı bu prova biliyorum dört mevsim, bir yıl, kara proletarya gurme mi olsam şimdi, kanaat önderi mi ah cebimdeki çakıyla kazıdığım masal ki acının sesi var, söylemiştim bir alık yüzüyle geçtim salondan ve unuttum ardımdan söylenenleri taşa dönüştüm, yağmura ve kışa üçünün de belleği yoktur diyorlar oradan -hadi çık da unut bizi Selim Temo |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 09:17 . |
2000- 2025
Tüm bağışıklıklar ve idelerden bağımsız olan sözcükleri sarfetmeye mahkumdur özgürlük