" bir kış gecesi, altı yedi kişi, eski bir üniversite arkadaşımızın evinde
toplanmıştık. konuşma döndü dolaştı, shakespeare 'e, yarattığı tiplere, bu tipleri
doğrudan doğruya insanın "öz"ünü derinden kavrayıp doğru bir biçimde
canlandırdığına geldi. bizi en çok, onların yaşamdan alınmış, adım başı
raslanabilir olmaları şaşırtıyordu. her birimiz, karşılaştığımız hamletleri,
othelloları, falstaffları; dahası, duruma göre ııı. richard ve macbeth olabilecek
tipleri anlatıyorduk birbirimize. yaşlıbaşlı bir adam olan ev sahibi arkadaşımız:

- ben de baylar, dedi, bir zamanlar bir kral lear tanımıştım.

hepimiz:

- nasıl olur? diye sorduk.
- öyle işte. isterseniz anlatayım...
- lütfen! diyerek anlatmasını istedik.
arkadaşımız da hemen öyküsüne başladı. ... "