Hadis-i Åžeriflerin Gayesi Hadis-i Åžeriflerin Gayesi http://www.muhakeme.net/clear.gif Eùzü billâhi mineÅŸ-ÅŸeytÃ*nir-racîm. Bismillâhir-rahmânir-rahîm... Elhamdü lillâhi rabbil-Ã*lemîn...Vel-Ã*kıbetü lil-müttakîn... Ves-salâtü ves-selâmü alâ seyyidinâ muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecmaîn... Ä°'lemû eyyühel-ihvân... Ä°nne efdalel-kitâbi kitâbullÃ*h... Ve enne efdalel-hedyi hedyü muhammedin sallallÃ*hu aleyhi ve sellem... Ve ÅŸerrel-umûri muhdesâtühâ... Ve külle muhdesin bid'ah... Ve külle bid'atin dalâleh... Ve külle dalâletin fin-nâr... Ve bis-senedil-muttasıli ilen-nebiyyi sallallÃ*hu aleyhi ve selleme ennehû kÃ*l... a. Hadis-i Åžeriflerin Önemi Hadis-i ÅŸerif hakkında kısa da olsa biraz mâlûmat vermek isteyeceÄŸim: Hadis-i ÅŸerif; Peygamber SAS Efendimiz Hazretleri'nden rivayet olunaraktan bugüne kadar bize gelen sözlerdir. Bu sözler kavlen, fi'len, takrîren, sıfaten hepsi hadistir. Ä°ster söylesin, isterse onu takrir buyursun, yahut fiilen onu göstersin... Gerek fiille gösterdikleri, gerek söz ile söyledikleri, gerek sıfatlarıyla beyan buyurdukları, hepsi hadisten ibarettir. Bu hadislerin gÃ*yesi, (elfevzü bisaÃ*detid-dâreyn) insanın hem dünyanın, hem de ahiretin saadetlerine ulaÅŸmasına vesile olmaktır. Bu ilm-i hadisten murad, bunu bize bildirenlerin halini, rivayet edenlerin halini bilmek... Bu hadis bize nerden geldi, kimin vasıtasıyla geldi; bunu bilmektir. Farzlardan sonra ibadetlerin en efdali, ilm-i hadistir. Süfyân-ı Sevrî Hazretleri ki, eski müctehidlerden bir zattır; "Hadis ilminden daha efdal bir ilim bilmiyorum." diyor. Cenâb-ı Peygamber muhaddisler hakkında şöyle buyurmuÅŸ: (NaddarallÃ*hümreen semia minnâ ÅŸey'en febelleÄŸahû kemâ semiahû) "Allah yüzünü aÄŸartsın o kimsenin ki, benden bir ÅŸey duyar ve bu duyduÄŸunu diÄŸer duymayanlara duyurur, iblaÄŸ eder, eriÅŸtirir. (Ferubbe mübellaÄŸin ev'Ã* min sâmiin) Çünkü çok duyanlar vardır ki, o duyduklarını iyi anlayamazlar. Fakat bunu baÅŸka bilenlere, 'Ben böyle duydum.' diye anlattıkları vakit, o ondan daha ziyade anlayış göstererekten, o hadisin incelenmesine, geniÅŸlenmesine vesile olur." Onun için, ehl-i hadis-i ÅŸerifin ÅŸerefine binâen, Peygamber SAS Efendimiz şöyle buyurmuÅŸlar: (Ä°nne evlen-nâs bî yevmel-kıyâmeh, ekseruhüm aleyye salâten) "Nâsın yevm-i kıyamette bana en evlâ olanı, bana çok salât ü selâm getirenlerdir." Bu kavmin içerisinde de en çok salât ü selâm getirenler, muhaddislerdir. Efendimiz'in halini beyan etmek suretiyle, mütemâdiyen salevatlar getirirler. Bâhusus onun kitaplarıyla meÅŸgul olmak, hep salât ü selâmdan ibarettir. Onun için hep beraber bir salât ü selâm okuyalım: "AllÃ*hümme salli alâ seyyidinâ muhammedinin-nebiyyil-ümmiyyi ve alâ... Âlihî ve sahbihî ve sellim..." (3 defa) Kırk tane hadisi belleyip, yazıp, kendine ve kendinden sonra geleceklere bırakabilen insanların, kıyamet günü ulemâ meyanında haÅŸrolunacaklarına dair, şühedâ meyanında haÅŸrolunacaklarına dair geniÅŸ rivayetler var. b. Mekârim-i Ahlâk'ın Lüzûmu Onun için diyor ki: (Ä°nne ilmel-hadîs ilmün ÅŸerîfün ve yünâsibü mekârimel-ahlâk) "Hadis ilmi gayet ÅŸerefli bir ilimdir ki, ona lâzım olan mekârim-i ahlâktır." Yâni ilm-i hadis-i gerek okuyan, gerek dinleyenlere lâzım olan ÅŸey, mekârim-i ahlâk sahibi olmalarıdır. Gerek okuyanda, gerek dinleyende mekârim-i ahlâk denilen ÅŸey olmazsa, hem okuyuÅŸ, hem dinleyiÅŸ hiçbir fayda temin etmez. Mekârim-i ahlâkla beraber, en güzel huyların da bulunması lâzım!.. Peygamber SAS'in zaman-ı saadetlerinde yetiÅŸen insanlar, nasıl kendilerini Rasûlüllah SAS'e benzetmeye çalıştılar; (AshÃ*bî ken-nücûm) "Benim ashabım yıldızlar gibidir." devletine mazhar oldular. Hepsine büyük pâyeler verilmesi, onların Rasûlüllah SAS'e iktidâlarının mükâfâtıdır. Binâen aleyh ehl-i hadîse, gerek dinlemek sûretiyle, gerek okumak sûretiyle, lâzım olan ÅŸeylerin başında mekârim-i ahlâk geliyor. Mekârim-i ahlâk çok... Ä°ÅŸte bu yazdığımız Tasavvufî Ahlâk kitabı içerisinde yetmiÅŸ kadarı anlatılıyor. Fakat bunların başı sabırdır. Sabrı olmayan hiçbir ÅŸeye eriÅŸemez. Sabır baÅŸ gibidir. BaÅŸ olmayınca vücudun, kolun, ayağın hiç kıymeti olmadığı gibi, sabrı olmayanın da kıymeti o kadardır. Sabrı elde etmek de kolay bir ÅŸey deÄŸildir. Çarşıda satılsa, çok para verir alırdık. Fakat alınır bir ÅŸey deÄŸil. O ancak Allah-u TeÃ*lâ'nın lütfuna mazhariyetle olacak. OkuduÄŸumuz hadislerden alabildiÄŸimiz dersler neticesinde, Efendimiz'in sabrı gibi. bizde de sabır hasıl olacak. Efendimiz'in sabrı ne kadardı?.. Ölçemeyiz, söyleyemeyiz, anlatamayız, o kadar çok... Niçin?.. küffarın o kadar ezâsına hep tahammül etti, halbuki hep kudret elindeydi. Ä°sterse, "Yâ Rabbi, bunları helâk et!" deseydi, bir anda hepsi helâk olurdu. Fakat hiçbirisine demedi. Rica ettiler ashab: "--Yâ Rasûlallah, beddua et ÅŸunlara yeter artık!" dediler. "--Yok!" dedi. "Ben beddua için yaratılmadım, mekârim-i ahlâkın tamama eriÅŸmesi için gönderildim. Binaen aleyh, onlara beddua etmek istemem. Onların neslinden daha ne gibi insanlar geleceklerdir, siz bakmayın bunlara!" dedi. Bu mekârim-i ahlâk ile beraber, (ve yünâfî mesâviyel-ahlâk) Ahlâk iki; birisi iyi, birisi kötü... Ä°yiyle kötü karışırsa olmaz. Ä°yiyi alanın kötüyü bırakması lâzım! Kötüyü atmadıkça, iyi oraya girmez. Kötü huyları atmadıkça, iyi huyların orada yerleÅŸmesine imkân yoktur. Kapta var bal farzedelim, bunun yerine baÅŸka ÅŸey koyacaksınız. Bu balı dökmeden oraya baÅŸka ÅŸey koyabilir misiniz?.. Onu dökecesiniz, temizleyeceksiniz, baÅŸka ÅŸey koyacaksınız. Tıpkı bunun gibi, kötü ahlâkla iyi ahlâk bir arada barışmaz. Bugün Ãœsküdar'da yeni bir imam-hatip mektebi temeli atıldı. Oraya fakiri de çağırdılar. Ben de ÅŸimdiye kadar hiç böyle bir merasime gitmediÄŸim halde, nasılsa oraya bugün gittik. GeniÅŸ bir meydan, ekâbir hepsi toplanmışlar. Hatipler konuÅŸtu, dinledik. Çok güzel medhiyeler, çok güzel ifadeler, sözler söylendi. Çok güzel Kur'anlar okundu. Çok güzel zevk içerisinde, neÅŸ'e içerisinde bir alem geçirildi. Orada çok güzel konuÅŸmalar yapıldığı halde, meselâ imam-hatip mektebi ne demek, bunu anlatmak istediler. Canım iÅŸte camimize imam olacak, müezzin olacak, hatib olacak, vaiz olacak memlekete; bize Ä°slâmiyeti duyuracak, bildirecek kimselerin yetiÅŸmesi için bir mektep... Hatib dedi ki: "--Hayır, o kadar deÄŸil! Biz istiyoruz ki memleketimizin çapında deÄŸil, dünya çapında, dünyaya ışık tutacak bir eser olsun! Dünya milletleri bugün bunalım içerisinde, dinsizlik içinde kıvranıyorlar. Onlara rehber olacak bir ilim membaının temelinin atıldığı gün..." diyerekten, güzel güzel konuÅŸmalar yapıldı. Herkes tabii hayran hayran dinledi onları. Fakat bu mektepler bu memlekette 1400 yıldır iÅŸledi durdu. Ä°ÅŸledi durdu da lâyık olan insanı yetiÅŸtiremedi. Lâyık olan insanın yetiÅŸebilmesi için, o kötü ahlâkların atılıp, yerine iyi ahlâkların yerleÅŸeceÄŸi menba'lar lâzım! Mektepler bunlara kâfî gelmiyor. Åžimdi bakınız size kısa bir misâl söyleyeyim: Koca Çin'i biliyorsunuz, yediyüz milyonluk bir devlet... Ashab-ı kiramı da tanıyorsunuz. Ki, zaman-ı Rashulüllah'ta Rasûlüllah'la müşerref olmuÅŸ bahtiyarlar... ÇoÄŸunun okuması yazması yoktu. Yalnız dinlerler ve dinlediklerini ezberlerler ve ezberledikleriyle amel ederlerdi. Bilenleri de onları yazarlar, geride gelecek insanlara miras kalsın diyerekten saklarlardı. Bu zatlardan iki bahtiyar ticaret için Çin'e kadar gidiyorlar. Çin halkı böyle insan görmemiÅŸ; sadakat, azim, metânet... Ne gibi iyi huylar varsa, bunların üzerinde... Gözler dikiliyor bunlara: "--Bunlar kim acaba? Nereden geldiler ve kimlerdir?.." Ä°badetlerini de görüyorlar tabii, hayran oluyorlar, soruyorlar: "--Siz kimsiniz, nereden geldiniz? Bu sizin yaptığınız ibadetler nedir?.." Onlar da anlatıyorlar: "--Ä°slâm dininin sâliklerindeniz, müslümanız. Böyle bir din vardır, meziyetleri ÅŸunlardan ibarettir." diyorlar. Hayran kalıyorlar: "--Bize de bunu telkin eder misiniz?" diyorlar, müslüman oluyorlar. Bugün Çin'de olan ne kadar milyon müslüman varsa, o iki müslümanın eseridir. Oraya ordu gitmedi, oraya gazete gitmedi, oraya bilmem ne gitmedi; o iki tane müslüman gittiler, Ä°slâmiyeti fiilleriyle anlattılar. Sözleriyle, "Biz müslümanız, gelin müslüman olun!" demediler; fakat hareketleri koca Çin'i hayran kıldı onlara, müslüman aşıkı oldu herkes, "Hemen ÅŸu dini bize de telkin edin!" dediler. Bunlar mektepte okumadılar, medresede okumadılar. Fenlerin hiçbirisini belki bilmezlerdi. Fakat Ä°slâm gelince, Peygamber SAS'den öğrendiklerini tatbik ederekten cihana yayıldılar. Endonezya'sı, Hindistan'ı, ÅŸurası, burası hep bunun mükâfâtıdır. Onun için, burada ne güzel söyledi bu zât-ı muhterem: "Mekârim-i ahlâk sahibi olabilmektir hüner!" Bunu okumaktan ve dinlemekten murad, mekârim-i ahlâk sahibi olabilmektir. Yoksa, bütün menhiyatı iÅŸledikten sonra, zevk ü sefâya, ÅŸehvete gark olduktan sonra, bilmiÅŸin ne yazar, bilmemiÅŸin ne yazar?.. Belki bilmediÄŸin daha hayırlıdır. Onun için, Allah cümlemizi affetsin, tevfîkÃ*t-ı samedâniyyesine mazhar etsin de, bildikleriyle amel eden güzel mü'minlerin arasına bizleri de kabul etsin... Bursa'da bulunduÄŸum sırada bir eve misafir oldum. Baktım ki kütüphanesinde rahmetlik Akifin Safahat denen bir kitabı var. Dedim: "--Åžuradan biraz okuyuver de dinleyelim!" O da aça aça açtı, Allah korkusuna ait bir fıkra... Okudukça çok üzüldüm. Bir sürü kitaplar yazılıyor herkes tarafından; ne lüzum?.. Safahat'taki o adamın yazdığı iki sahifelik yazı kâfî insanlara... Diyor ki: "--Allah korkusu olmadıktan sonra, insan insanlıktan çoktan uzaklaşır. Ä°nsanı insan eden Allah'ın korkusudur. Bu korku madem ki yok, o adam insanlıktan çok uzak, nasipsiz bir adam demektir." diyerekten, şâirâne sözlerle yaldızlanarak güzel güzel yazılmış, hayran hayran dinledik. Åžimdi bu ahlâk-ı hasenenin geliÅŸmesi için, bu Allah korkusunun evvelâ vücûdu lâzım! O Allah korkusu olmadıktan sonra, o güzel ahlâk insana girmez. Herkes bugün ÅŸehvetinin, nefsinin esiri... Åžehvetinin, nefsinin, ÅŸeytanın esiri olduktan sonra, güzel ahlâkı nerde bulacak insan?.. Cenâb-ı Zül-celâl ve Tekaddes Hazretleri Adem AS'dan beri birçok peygamberler gönderdi. En son peygamber bizim Peygamberimiz, SAS Hazretleri... Fakat bütün peygamberlerin gönderilmesindeki yegâne sebep nedir? Neden gelmiÅŸtir bu kadar peygamber?.. Bunların hepsi itaat olunsun, ittibâ olunsun diye nümûne olarak gönderilmiÅŸtir. Onlara iktidâ edelim, uyalım diyerekten gönderilmiÅŸtir. Ä°ktidâ nisbetinde, uyma nisbetinde ümmetlik hasıl olur insanlarda... Peygamberine ne kadar uyabiliyorsan, onun sözlerine ne kadar mutabakat gösteriyorsan, o nisbette ümmet olursun. Peygamber SAS'in ümmetiyiz. Ãœmmetiyiz ama, yolunda gitmiyoruz, izinde gitmiyoruz. Bu ümmetlik lafla olan sözden ibarettir ki, o Azrâil AS'ın geldiÄŸi vakitte, hepsi uçar gider. Ne zaman ki itaat ettik, ittibâ ettik, nefsimizde tatbik ettik, Rasûlüllah'ı önümüze rehber edindik; o zaman o içeriye iÅŸler, ölürken de, öldükten sonra da saadet içerisinde bu dünyadan ayrılır gider Mehmed Zahid KOTKU (Rh.A) selametle |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 18:15 . |
2000- 2024
Tüm bağışıklıklar ve idelerden bağımsız olan sözcükleri sarfetmeye mahkumdur özgürlük