Hüseyin Gazi'ye (Oğul)

Ruhumda yankılar bıraktı sesin
Araya girermi yol GAZİ oğul
Bazen kursağımda kalır hevesim
Kökünden kırılır kol GAZİ oğul

Umutları sakla en derin yerde
Bir dutam yollarsın düşersem derde
Güneşe aydınlık yüzünden verde
Üfür bulutlara del GAZİ oğul

Yüreğimde yanar hasret közü var
Hayalimde bir kınalı kuzu var
Rabbim bile seni sevmiş sözü var
Cennet bahçesinde gül GAZİ oğul

İlimle bilimle geçer her demin
Güçlü kalemin var yüksek erdemin
Bayrağa renk verdi kızarttı demin
Olurum kapında kul GAZİ oğu

Ulvi sevdaların başını çektin
En katı taşlara bedeni ektin
Hürriyet isimli meşale yaktın
Söndüremez kahpe yel GAZİ oğul

Resul önümüzde elinde sancak
Visale erilir mahşerde ancak
Toplayıp efratı açarken kucak
Beni de arayıp bul GAZİ oğul

Adını anınca titriyor kalem
Eksiktir kelime acizdir kelam
Destanlar yazılır adına balam
Lâkin kâfi değil dil GAZİ ogul

Ümran Tokmak


Allah'ımın bana sunduğu en değerli hediye, manevi evladım kahraman yüzbaşım, saygıdeğer hocam HÜSEYİN GAZİ'ye saygı ve sevgilerimle...

BÜYÜKANNEM / ÜMRAN TOKMAK

Yoluna bakarak geçti yıllarım
Bekletme ne olur gel Büyükannem
Vuslat hayâliyle açtı güllerim
Hasretten gözlerim sel Büyükannem

Yarınlar içinde umut sakladım
Sırlı dizelere sabır ekledim
Bir damla tebessüm diye bekledim
Lutfeyle ne olur gül Büyükannem

Yokluğun âdeta ömrün zevâli
Gönülde sevginle buldum kemâli
Erişilmez düştü vuslat hayâli
Beni hülyâlara sal Büyükannem

Çıkıp seyran ettim hep yüceleri
Sanadır şiirin tüm heceleri
Sızıyla boyarken tüm geceleri
Gözlerime fersin bil Büyükannem.

İslamiyet rehber Türkün önünde
Asımın neslinden kan var kanında
Nefesler tükenip yolun sonunda
Beni de yanına al Büyükannem.

“Oğul” derken bana çoktu murâdın
Yüreğimde sızı ah ü feryâdın
Ellerinden öper gazi evlâdın
Gözlerinden yaşı sil Büyükannem

Hüseyin Gazi