ufak tefek hissim
düşümde rengim gri
ardına bakmadan
sisler içinde
bencileyin
dile gelip gelip
yutulan söz
düğüm düğüm
nokta
nokta
nokta
neresine koyduysam hayat da virgülü
uymadı hep karıştı anlam
manasızlıkda ködüğüm
bir el kaldırdım burda! diye
vedalara sallamamak için.
ümit öyle bir gemi işte,
hep sahillerde dir için
duman duman yolların
uykuya teslim olmaz gözlerin
ya birgün deyip
ya bugün...
titrer durur yar hasretin..
ya bugün ,yar bugün
gelir misin?
gel der misin?
nokta nokta
ben hep yandım ,sana yan
sana Yar
sen beni bir ufak his say
toprağında sıcak kum...
ılık rüzgarınla yağmurun hayalimde kalan
beni o ufak damla gibi
toprağına al....
sana muhtacım ey Yar
nokta
.