Sevsem de seni; hadi git ne olur.

Yağmurlarda üşümeni istemem gülüm.

Kıyamam ben sana, bilirsin.

Senin gözlerine yağmurlarım inmesin .

Kara bulutlarım yüreğini incitmesin.

Ben yağmurlara alışkınım,

Sen güneşle uyanmaya layıksın gülüm.

Hadi koş ne olur güneşli sabahlara.

Kıyamam sana bilirsin,

Dokunma seni seven yüreğime.

Dikenimle kanamasın narin ellerin,

Acılarımla yanmasın gül yüreğin.

Daha fazla ağlamadan gözlerin,

Hadi git ne olur.

Sen, baharların kınalı çiceği,

Ben ise; karlı dağların yaralı dikeni...

Ben dikenlerle yaşamaya alışkınım.

Sen baharlara layıksın gülüm,

Hadi koş kırlara, mevsimsiz baharlara

Her sabah,

Sen gözlerinle baharlara uyanırsın

Ben ise; karakışlara....

Kıyamam sana gülüm,

Karakışlarda üşümesin ellerin

Ayazlarım değmesin yüreğine.

Seni ölümüne sevsem de;

Hadi ne olur git.

Ben karakışlara yaşamaya alışkınım...

Baharlarına hazanlarım erişmeden,

Hadi koş kınalı saçlarınla,

Güneş huylu yetimlerin pembe düşlerine..

Su, hiç ateşi ağlatabilir mi ?

Yağmur, hiç güneşi ıslatabilir mi ?

Hadi git ne olur.

Durma daha fazla karanlıklarımda.

Hadi koş ne olur güneşli sabahlara.

Mutluluklar, ancak sana yakışır gülüm.

Merak etme sen beni,

Baharın koynunda gülümsüyorsan,

Gülüşünü kendi nefesi bilir fakir gönlüm.