Dünyadakilere koca bir yük müyüm
Evrene ve içindekilere küs müyüm
Zaman karşısında oldum iki büklüm
Tersine çakılmış naldı bu kördüğüm
Hz.Osman’ın zekâsına hayran kul
İman ve hayânın tacıyla sen kurtul
Bin deve yükü mal dök Tebük için
Mücahidîn silahlandırılır Allah için
Sefihler yiyip içiyor doymak gayesi
Tok ne bilsin, açlıktan kokan nefesi
Affetmeyen duymaz Kevser’in sesi
Ayağına toprağım Ey nebiler Nebisi
Rızık ve eceldi bizi buraya bağlayan
İbadetleri hep şükürle tamamlayan
Günahlarına gece-gündüze ağlayan
Rahat yeri değil bura dar-ı imtihan
Zühd ve iman-ı yakinle rahata erilir
Tul’ü amellerin de iyiliklerini kemirir
Seherde kuşlar bile zikirle dile gelir
En aciz mahlûk en rahat mı beslenir
Bu vakit İslâm âlemini kim uyutmuş
Zengin olan fakirin hakkıyla doymuş
Uhuvvet kalmamış zekât unutulmuş
Adaletin kardeşi kardeşe vurdurmuş
Kötülük, iyiliğini geçer rahmet gelmez
Musibet günahtan ayrı düşünülemez
Kader adalet eder de asla zulmetmez
A geminin dümeni kaptansız dönmez
Hayat yolum emel uğrunda tüketilmez
Dünyayı seven Cennette bile gülemez
O cüz’i akıllarla marifetin sınırı çizilmez
Ruhu kanatlanmayan öteleri göremez
M.DAVUD AZİZ
