2Beğeni
Eylül de yitti. Aldı bizden çok şeyi, neredeyse her şeyi alıp da gitti.
Ah, bilirsin ben ne gereksizim, yalın olmayı beceremeyen, ama eksizim. Boşuna âh çekmelerim, tanıdın artık maskeleri, gördün acımasız yüzleri-mi-. Yeni bir geceyi yudumluyoruz şimdi, sen uyuyorsun ben yazıyorum. Lâkin nereye kadar? Her hükme çelme takan lâkin, muamma kılığındaki şeytan lâkin, nereye kadar?
Sizi seviyorum; ama sizden nefret ediyorum. Her gün gelip kalbime doluşuyorsunuz, başımın içinde cirit atıyorsunuz. Mecazi olduğunuzu da biliyorsunuz, sizi seviyorum.
Ne olur bir de rahat dursanız, yazılma isteğiniz olmasa, beceremiyorum işte görüyorsunuz. Bir gün, yahut her gün, sileceğim sizi yazıldığınız her yerden kendimle beraber. Acıdan eksik neyiniz var? Sizi seviyorum; ama sizden nefret ediyorum. Evet sizden nefret de ediyorum…
Ömründe inşa ettiği en güzel yapıyı yıkan bir mimar gördün mü, bir usta? Bak bana, görmediysen de tanıdık geleceğim… Kendinden utan! Ya da dur ben utanayım biraz…
Her neyse, yine bir şeyler kaçırdım şimdi ağzımdan. Oysa ellerim “O Holy Night” a eşlik ediyordu ‘’tık tık’’ları ile. Oysa gözlerim yaşarıyordu betonarme gece karşısında. Oysa daha manalı konuşabilirdim ben de. Oysa, ne oysa?
Kaç gecedir ismini hecelemeye âr ediyorum, bilmiyorsun. İyi ki bilmiyorsun…
Ceneviz’deki kamburu çıkmış kayık ustası, ve aleyküm selam. Yemen’in herhangi bir kentindeki kahve tiryakisi ten-i reng-ü leyl amcacığım, merhaba; İsveç Alplerinde sıkışıp kalmış temiz hava selam sana. Hepinize güzel geceler diliyorum, bir gün bir şarkı yazılır ve hep birlikte söylersiniz inşaAllah. Dilinde hâlâ umuda dair sözcükler saklayanlar, kararmış gönüllerini tevbe ile aklayanlar, siz olmasanız hep eksik kalacak bir şeyler dünyada, o eksikliğin ne olduğunu şimdi olduğu gibi hiç bilemeyeceğiz belki. Hâsılı demek istediğim anlaşılmamıştır umarım, bir gün gibi geldim geçtim buradan. Hak ettiysem helak etsin beni de Yaradan, zîra kurtulamam ben bu yâradan…
Felan filan feşmekân.
Fatih K.
